1P, 3, 1-17 . 1 Tak samo 偶ony niech b臋d膮 poddane swoim m臋偶om, aby nawet wtedy, gdy niekt贸rzy z nich nie s艂uchaj膮 nauki, przez samo post臋powanie 偶on zostali [dla wiary] pozyskani bez nauki, 2 gdy b臋d膮 si臋 przypatrywali waszemu pe艂nemu boja藕ni, 艣wi臋temu post臋powaniu. 3 Ich ozdob膮 niech b臋dzie nie to, co zewn臋trzne: uczesanie w艂os贸w i z艂ote pier艣cienie ani strojenie si臋 Nieurodzajny figowiec. 6 I opowiedzia艂 im nast臋puj膮c膮 przypowie艣膰: 芦Pewien cz艂owiek mia艂 zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszed艂 i szuka艂 na nim owoc贸w, ale nie znalaz艂. 7 Rzek艂 wi臋c do ogrodnika: 鈥濷to ju偶 trzy lata, odk膮d przychodz臋 i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduj臋.
1 Kierownikowi ch贸ru. Na wz贸r z Gat. Dawidowy. 2 O Panie, nasz Bo偶e, jak przedziwne Twe imi臋 po wszystkiej ziemi! Ty艣 sw贸j majestat wyni贸s艂 nad niebios. 3 Sprawi艂e艣, 偶e [nawet] usta dzieci i niemowl膮t oddaj膮 Ci chwa艂臋, na przek贸r Twym przeciwnikom, aby poskromi膰 nieprzyjaciela i wroga.
Czas czytania 2 godz. 36 min. J臋zyk: polski ISBN: 9788382051674 Tagi: De Epithalamio) Grzegorza z Elwiry (IV w.) uwa偶ane jest za najstarszy komentarz do Pie艣ni nad pie艣niami napisany po 艂acinie, kt贸ry przetrwa艂 do naszych czas贸w. Starsze komentarze: Wiktoryna z Patawii (250-303) i Retycjusza z Autun (IV w.) zagin臋艂y. Dzie艂o
Pie艣艅 nad Pie艣niami jest mi艂osn膮 poezj膮, pokazuj膮c膮 wzajemn膮 fascynacj臋 kochank贸w. Mo偶na j膮 interpretowa膰 jako alegori臋 mi艂o艣ci Boga i spo艂eczno艣ci wierz膮cych. Taka alegoryczna interpretacja mi艂o艣ci opisanej w Pie艣ni jest bardzo mocno osadzona w tradycji - nie tylko chrze艣cija艅skiej, ale tak偶e judaistycznej.
ujrzy potomstwo, dni swe przed艂u偶y, a wola Pa艅ska spe艂ni si臋 przez niego. 11 Po udr臋kach swej duszy. ujrzy 艣wiat艂o i nim si臋 nasyci. Sprawiedliwy m贸j S艂uga usprawiedliwi wielu, ich nieprawo艣ci on sam d藕wiga膰 b臋dzie. 12 Dlatego w nagrod臋 przydziel臋 mu t艂umy, i posi膮dzie mo偶nych jako zdobycz. J, 13, 1-11 OSTATNIA WIECZERZA Mi艂o艣膰 i pokora Syna Bo偶ego 1 By艂o to przed 艢wi臋tem Paschy. Jezus, wiedz膮c, 偶e nadesz艂a godzina Jego, by przeszed艂 z tego 艣wiata do Ojca, umi艂owawszy swoich na 艣wiecie, do ko艅ca ich umi艂owa艂. 2 W czasie wieczerzy, gdy diabe艂 ju偶 nak艂oni艂 serce Judasza
Ps, 113, 1-9 PSALM 113 Bogu wielkiemu i 艂askawemu chwa艂a 1 Alleluja. Chwalcie, s艂udzy Pa艅scy, chwalcie imi臋 Pana. 2 Niech imi臋 Pa艅skie b臋dzie b艂ogos艂awione odt膮d i a偶 na wieki! 3 Od wschodu s艂o艅ca a偶 po zach贸d jego niech imi臋 Pa艅skie b臋dzie pochwalone! 4 Pan jest wywy偶szony
Jk, 4, 1-10 Chciwo艣膰 i pycha. 1 Sk膮d si臋 bior膮 wojny i sk膮d k艂贸tnie mi臋dzy wami? Nie sk膮din膮d, tylko z waszych 偶膮dz, kt贸re walcz膮 w cz艂onkach waszych. 2 Po偶膮dacie, a nie macie, 偶ywicie mordercz膮 zazdro艣膰, a nie mo偶ecie osi膮gn膮膰. Prowadzicie walki i k艂贸tnie, a nic nie posiadacie, gdy偶 si臋 nie modlicie. eND8.
  • 0zboiwzcle.pages.dev/80
  • 0zboiwzcle.pages.dev/29
  • 0zboiwzcle.pages.dev/66
  • 0zboiwzcle.pages.dev/85
  • 0zboiwzcle.pages.dev/79
  • 0zboiwzcle.pages.dev/56
  • 0zboiwzcle.pages.dev/62
  • 0zboiwzcle.pages.dev/49

    • czytania 艣lubne pie艣艅 nad pie艣niami